سوره الفجر

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Al-Fajri

1

به نام خداوند بخشنده مهربان‌؛ به سپيده دم سوگند،


Wa Layālin `Ashrin

2

و به شبهاى دهگانه،


Wa Ash-Shaf`i Wa Al-Watri

3

و به زوج و فرد،


Wa Al-Layli 'Idhā Yasri

4

و به شب، هنگامى كه (به سوى روشنايى روز) حركت مى‌كند سوگند (كه پروردگارت در كمين ظالمان است)!


Hal Fī Dhālika Qasamun Lidhī Ĥijrin

5

آيا در آنچه گفته شد، سوگند مهمى براى صاحبان خرد نيست؟!


'Alam Tara Kayfa Fa`ala Rabbuka Bi`ādin

6

آيا نديدى پروردگارت با قوم «عاد» چه كرد؟!


'Irama Dhāti Al-`Imādi

7

و با آن شهر «ارم» با عظمت،


Allatī Lam Yukhlaq Mithluhā Fī Al-Bilādi

8

همان شهرى كه مانندش در شهرها آفريده نشده بود!


Wa Thamūda Al-Ladhīna Jābū Aş-Şakhra Bil-Wādi

9

و قوم «ثمود» كه صخره‌هاى عظيم را از (كنار) دره مى‌بريدند (و از آن خانه و كاخ مى‌ساختند)!


Wa Fir`awna Dhī Al-'Awtādi

10

و فرعونى كه قدرتمند و شكنجه‌گر بود،


Al-Ladhīna Ţaghawā Fī Al-Bilādi

11

همان اقوامى كه در شهرها طغيان كردند،


Fa'aktharū Fīhā Al-Fasāda

12

و فساد فراوان در آنها به بار آوردند؛


Faşabba `Alayhim Rabbuka Sawāa `Adhābin

13

به همين سبب خداوند تازيانه عذاب را بر آنان فرو ريخت!


'Inna Rabbaka Labiālmirşādi

14

به يقين پروردگار تو در كمينگاه (ستمگران) است!


Fa'ammā Al-'Insānu 'Idhā Mā Abtalāhu Rabbuhu Fa'akramahu Wa Na``amahu Fayaqūlu Rabbī 'Akramani

15

اما انسان هنگامى كه پروردگارش او را براى آزمايش، اكرام مى‌كند و نعمت مى‌بخشد (مغرور مى‌شود و) مى‌گويد: «پروردگارم مرا گرامى داشته است!»


Wa 'Ammā 'Idhā Mā Abtalāhu Faqadara `Alayhi Rizqahu Fayaqūlu Rabbī 'Ahānani

16

و اما هنگامى كه براى امتحان، روزيش را بر او تنگ مى‌گيرد (مأيوس مى‌شود و) مى‌گويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است!»


Kallā Bal Lā Tukrimūna Al-Yatīma

17

چنان نيست كه شما مى‌پنداريد؛ شما يتيمان را گرامى نمى‌داريد،


Wa Lā Taĥāđđūna `Alá Ţa`āmi Al-Miskīni

18

و يكديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نمى‌كنيد،


Wa Ta'kulūna At-Turātha 'Aklāan Lammāan

19

و ميراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع كرده مى‌خوريد،


Wa Tuĥibbūna Al-Māla Ĥubbāan Jammāan

20

و مال و ثروت را بسيار دوست داريد (و بخاطر آن گناهان زيادى مرتكب مى‌شويد)!


Kallā 'Idhā Dukkati Al-'Arđu Dakkāan Dakkāan

21

چنان نيست كه آنها مى‌پندارند! در آن هنگام كه زمين سخت در هم كوبيده شود،


Wa Jā'a Rabbuka Wa Al-Malaku Şaffāan Şaffāan

22

و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند،


Wa Jī'a Yawma'idhin Bijahannama Yawma'idhin Yatadhakkaru Al-'Insānu Wa 'Anná Lahu Adh-Dhikrá

23

و در آن روز جهنم را حاضر مى‌كنند؛ (آرى) در آن روز انسان متذكر مى‌شود؛ اما اين تذكر چه سودى براى او دارد؟!


Yaqūlu Yā Laytanī Qaddamtu Liĥayātī

24

مى‌گويد: «اى كاش براى (اين) زندگيم چيزى از پيش فرستاده بودم!»


Fayawma'idhin Lā Yu`adhdhibu `Adhābahu 'Aĥadun

25

در آن روز هيچ كس همانند او [خدا] عذاب نمى‌كند،


Wa Lā Yūthiqu Wathāqahu 'Aĥadun

26

و هيچ كس همچون او كسى را به بند نمى‌كشد!


Yā 'Ayyatuhā An-Nafsu Al-Muţma'innahu

27

تو اى روح آرام‌يافته!


Arji`ī 'Ilá Rabbiki Rāđiyatan Marđīyahan

28

به سوى پروردگارت بازگرد در حالى كه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است،


Fādkhulī Fī `Ibādī

29

پس در سلك بندگانم درآى،


Wa Adkhulī Jannatī

30

و در بهشتم وارد شو!



قاری